Jongeren vertellen over kansenongelijkheid in de film Ongezien
Op 10 april kwamen collega’s van Taal Doet Meer, JoU, Sport Utrecht en DOCK samen in buurtcentrum Rosa in Utrecht (Lombok). Tijdens deze bijeenkomst bekeken zij de documentaire Ongezien, waarin jongeren aan het woord komen over kansenongelijkheid. De maker van de film, Julia von Graevenitz, was zelf ook aanwezig om context te bieden en het gesprek na afloop van de film te begeleiden.
Veel jeugdwerkers herkenden zich in de problemen die de jongeren beschrijven. Het is pijnlijk om te beseffen dat deze jongeren, die buiten de boot vallen, stelselmatig te horen krijgen dat ze het toch niet kunnen. Die boodschap kruipt onder hun huid. Zich losmaken van dat oordeel is voor jongeren ontzettend moeilijk.
De verhalen van jongeren die de aanwezigen zelf begeleiden sluiten hier naadloos op aan. Her en der wordt een traan gelaten. Verhalen over jongeren die, naast al die oordelen dat ze het niet zouden kunnen, ook worstelen met een onveilig thuis, hun gender, seksualiteit, culturele verschillen of stelselmatig pesten. Een conclusie die uit de gesprekken naar voren kwam: Nederland is voor veel jongeren geen warme plek. Maar één liefdevol persoon kan het verschil maken. Zoals een warme, meedenkende docent die in je gelooft. Daarom een oproep aan iedereen die dit leest of zich hierin herkent: kom je met een jongere in gesprek, geef eens een compliment. Het kan écht verschil maken.
Onderzoek naar kansenongelijkheid
Documentairemaker en schrijver Julia von Graevenitz maakt al 25 jaar met veel passie films en boeken over maatschappelijke thema’s. Jongeren tussen de 14 en 22 jaar vormen hierbij een belangrijke doelgroep. Julia: “Voor jongeren moet je meer moeite doen om ze te bereiken, en film is daar een krachtig middel voor. Voor ons onderzoek naar kansenongelijkheid ben ik met een team langs diverse vmbo- en mbo-scholen in heel Nederland gegaan. Mijn collega’s zaten in de klas, en ik voerde één-op-één-gesprekken met een aantal jongeren. In de documentaire Ongezien komen die jongeren zelf aan het woord. Ik heb daarnaast ook een boek geschreven waarin ik veel verhalen én observaties kwijt kon. Dat boek heet Jong en Urban.”
Met de film wil Julia mensen met elkaar in gesprek brengen en werelden met elkaar verbinden. Daarom vertoont ze Ongezien niet alleen binnen het welzijnswerk, maar ook op scholen.