"Ik ben vastberaden om van dit werk mijn toekomst te maken"

Isabel

Het verhaal van Isabel

Isabel  zat negen jaar geleden niet zo lekker in haar vel. Ze was net bevallen van haar tweede kindje en was destijds al 24 jaar bedrijfsleidster van een grote huishoudketen. Door alle drukte kon zij niet volop genieten en raakte ze in een dip. Het Speeleiland bracht daar verandering in!

 

Even weg uit alle hectiek.


In de school van haar kind hing in de klas een flyer van Het Speeleiland: een plek waar kindjes uit de buurt fijn en veilig kunnen spelen. Na school besloot Isabel om een kijkje te nemen. Tot nu toe een van de beste beslissingen in mijn leven!’, aldus Isabel. ‘Ik kon hier ontspannen, was even weg uit alle hectiek en mijn kindjes, die konden lekker spelen zonder dat ik mij zorgen hoefde te maken.’

 

Ik kwam op het juiste moment
Isabel was sindsdien regelmatig met haar kindjes op Het Speeleiland te vinden. Daar kwam zij in contact met Patrice Hocks, sociaal werker van DOCK. Isabel: Of ik het leuk vond om als vrijwilliger aan de slag te gaan en mijn kennis over te dragen aan anderen? Natuurlijk! Ik greep deze kans met beide handen aan. Vanaf dat moment zat ik op mijn vrije dagen, twee dagen in de week, voor de keet om kinderen en ouders welkom te heten, hartstikke gezellig!’ Isabel bleek een natuurtalent te zijn! Zeven jaar later stopte haar baan bij de huishoudketen. Ze merkte al snel dat thuiszitten voor haar écht geen optie was. ‘Gelukkig had ik mijn vrijwilligerswerk nog’, aldus Isabel. Al haar kennis was ontzettend welkom op Het Speeleiland. Hierdoor kwam zij uiteindelijk in het bestuur terecht. Daar is ze al twee jaar de spil tussen vrijwilligers, bewoners en de bestuursleden.

 

Positieve aandacht voor ieder kind
‘Op Het Speeleiland komen kinderen van verschillende leeftijden uit diverse culturen. De een heeft het thuis beter dan de ander. Als moeder breekt je hart als je merkt dat een kind thuis niet de aandacht krijgt die het nodig heeft. Ik voelde daarom ook de behoefte om positieve energie en liefde te delen. Ieder kind is uniek! Hen zien opgroeien doet mij ontzettend goed.’

 

Samen kom je verder
Recent kwam een pools jongetje van een jaar of drie op het eiland. Hij ging nog niet naar de peuterschool en sprak geen woord Nederlands. ‘Het integratieproces ben ik met hem doorgegaan. Ondanks dat we elkaars taal niet spraken, heb ik hem met handen en voeten geleerd wat wel en niet kan en hoe je met andere kindjes contact maakt, speelt en communiceert’. Nu, een jaar later, spreekt hij vloeiend Nederlands. ‘Als ik hem tegenkom in de wijk, rent hij naar mij toe en krijg ik een dikke knuffel, daar doe ik het voor. Laten zien aan mensen dat het niet uitmaakt waar je vandaan komt, door elkaar te helpen kom je verder’.

 

Vastberaden de toekomst tegemoet
Ik maak hele leuke dingen mee. Ook leert het mij om over mijn eigen leven na te denken. Daarom waardeer ik mijn vrijwilligerswerk zo. Het heeft mijn blik verruimd. Én ik ben ook persoonlijk gegroeid, het heeft mij sterker gemaakt en doen inzien dat het echt belangrijk is dat je iets doet waar je hart ligt. Ik heb veel gehad aan de begeleiding van Patrice Hocks. Hoe zij met kinderen omgaat heeft mij gemotiveerd. Als het aan mij ligt dan wil ik in de toekomst heel graag iets doen met kinderen die wat extra’s hebben. De wereld laten zien dat dat soort kinderen heel veel kwaliteiten hebben. Hoe? Dat weet ik nog niet precies, maar ik ben vastberaden om van dit werk mijn toekomst te maken’.