"Eten in wijk met Gonnie en Joke"

Het verhaal van Gonnie en Joke

Van noord tot ver over de brug op zuid, de vaste bezoekers van ‘Eten in de wijk’ in De Nieuwe Branding in Crooswijk komen uit alle Rotterdamse hoeken. De drijvende krachten achter ‘Eten in de wijk’ zijn vrijwilligers Gonnie van Noort en Joke Zevenbergen. ‘Elke donderdag hebben we zo’n vijftig mensen aan tafel. Het gaat van mond tot mond. Veel van deze bewoners wonen alleen en koken niet voor zichzelf. Hier krijgen ze voor vier euro soep, een hoofdmaaltijd, een toetje, koffie of thee en gezelligheid. En dan nemen de meesten nog een bakkie mee van huis voor als er wat over is. Ze zetten hun naam er vooraf al op’, aldus Joke.

Twintig kilo piepers
Joke organiseert ‘Eten in de wijk’ inmiddels al zo’n vijf jaar. Gonnie sloot een paar jaar geleden aan. ‘Ik zei altijd: als ik met pensioen ben, kom ik je helpen.’ En zo gezegd, laden Gonnie en Joke elke woensdag allebei een kar en een tas vol boodschappen. Donderdagochtend begint de dag doorgaans met het jassen van zo’n twintig kilo piepers! Middags komt er versterking van Joyce Stock, de derde vrijwilliger die zich meestal ontfermt over het vlees. Tijdens de maaltijd verdelen ze de taken. ‘Bewoners hoeven zich niet vooraf aan te melden, omdat we niet weten hoeveel mensen we kunnen verwachten koken we altijd wat extra. Alles wat over is, nemen de bewoners mee naar huis. En als een bewoner ziek is, geven ze aaniemand anders een bakje mee. Die vullen we uiteraard’, aldus Gonnie.

Meer dan samen eten
De groep bewoners kent veel vaste gezichten en de sfeer is goed. Joke: ‘Ik hoor bewoners vaak gieren van de lach, maar ze durven ook hun verdriet te delen. Ze leren elkaar echt kennen en zien elkaar ook naast de donderdagavond. Dan gaan ze bingoën in Hoppesteyn of samen kaarten.’  ‘Je hoort en ziet veel’, vult Gonnie aan. ‘Ook minder leuke dingen, zoals bewoners die niet goed voor zichzelf kunnen zorgen maar geen hulp willen aannemen. Hierover overleggen we dan met Pien, de participatiemakelaar.’ Tijdens schoolvakanties houden ook Joke en Gonnie vakantie en dat is afzien voor de vaste bezoekers. Joke: ‘Waar moeten we dan eten? vragen ze dan. En als we ze tegenkomen op straat vragen ze vaak: wanneer gaan jullie weer open? Bewoners zien dit echt als uitje. Het liefst zouden ze zien dat we helemaal niet op vakantie gaan.’